Een Adellijke Visie: De Oprichting
Bijna tweeënhalve eeuw geleden, in 1782, besloot Jonkheer Frans J.J. van Eysinga om een nieuwe molen te bouwen. Dit was geen willekeurige beslissing; de adellijke familie van Eysinga was eigenaar van de omliggende landerijen en bossen. Er werd gekozen voor een uniek ontwerp: de molen zou zowel als poldermolen als roggemolen dienen. Tot op heden is dit nog steeds de enige molen in Nederland met deze gecombineerde functie.
Leven van de Molenaar
Molenaar zijn was destijds niet eenvoudig. De eerste molenaar van de Langweerder Molen woonde samen met zijn 10 kinderen in het naastgelegen huis. Zijn jaarlijkse inkomen was slechts 120 gulden. Toen in 1873 de huur van zijn woning werd verhoogd, schreef hij, waarschijnlijk met hulp van de lokale schoolmeester, een beleefde brief naar het polderbestuur. Deze moedige actie resulteerde in een loonsverhoging van 20 gulden.
Jaren van Uitdaging en Verandering
De molen heeft veel meegemaakt. In 1914, aan het begin van de Eerste Wereldoorlog, liep de molen stormschade op en waren reparaties tijdens de oorlogsjaren niet mogelijk. Bijna een decennium later, in 1925, was de toekomst van de molen onzeker. Gelukkig werden er donaties gedaan nadat er een oproep voor behoud was uitgezonden. Tien jaar later, in 1935, begon een nieuw hoofdstuk: de molen werd voor het eerst verhuurd als zomerverblijf.
Het Begin van de Stichting
In 1949 zag de “Stichting tot in stand houden van de Langweerder Molen” het levenslicht. Deze stichting heeft zich sindsdien ingezet voor het behoud van de molen. Ze hebben tijdens hun bestaan vele restauraties geïnitieerd en in 1965 werd een groot herstel voltooid. Bovendien werd de stichting door een reeks van toevallige gebeurtenissen uiteindelijk de eigenaar van de molen.
De adellijke banden met de molen blijven bestaan. Jonkheer Tjalling van Eysinga is de huidige voorzitter van de stichting.
Bronvermelding: Dankzij de grondige documentatie door Dhr. Andre F. Bakker kunnen wij deze rijke geschiedenis met u delen.
